Niestety rzadko czytamy etykiety na produktach spożywczych. Z badań wynika, że tylko co 5 Polak czyta etykiety produktu przed jego zakupem! Jest to jedna z głównych przyczyn złej diety.
Skutkuje to tym, że jemy niezdrowo i zbyt kalorycznie. Etykieta to najważniejsze źródło wiedzy o produkcie!
Dane są bardzo niepokojące, gdyż coraz więcej Polaków ma nadwagę i otyłość, a czytanie etykiet pomaga dokonywać świadomego wyboru produktów.
Odchudzając się często stosujemy „diety cud”, a wystarczy umieć przeczytać etykietę, wybrać odpowiedni produkt i nie mieć problemu ze zbędnymi kilogramami!
Etykieta zawiera informacje o produkcie ważne dla konsumenta. Producent informuje m.in. z jakich surowców powstał dany produkt, jaka jest jego trwałość, skąd pochodzi oraz ilość składników odżywczych.
- Nazwa produktu spożywczego, np. mąka, olej, margaryna; nazwie powinna towarzyszyć informacja o postaci (formie) produktu lub dotycząca procesów stosowanych w produkcji, przykładowo: pasteryzowany (sok), głęboko mrożony (filety rybne),wędzony (ser), itp.
Uwaga na drobne druczki!
Producenci często używają do określania produktów nazwami, które dobrze nam się kojarzą, np. „staropolska”, „szlachecka”, „light”, „fit”
- Lista składników
Podany według zawartości w kolejności malejącej, co pozwala zorientować się o przybliżonej zawartości poszczególnych składników produktu i sprawdzić, ile jest np. mięsa w wędlinie lub kakao w czekoladzie.
Kwestia podawania na opakowaniu produktu jego WSZYSTICH składników jest niezwykle ważna dla konsumentów, którzy z różnych przyczyn muszą unikać w diecie określonego składnika żywności, np. alergicy czy chorzy na celiakię.
- E- tam, czyli dodatki do żywności
W większości produktów spożywczych obecne są substancje pomagające w przetwarzaniu żywności i umożliwiające uzyskanie jej charakterystycznych cech – smaku, zapachu, konsystencji, wyglądu oraz trwałości. Wymieniając substancje dodatkowe, podaje się ich nazwę lub numer.
Symbol E oznacza, że substancja dodatkowa znajduje się na liście zatwierdzonej przez UE.
Podział E-składników według funkcji przy produkcji żywności
E100-E199 – barwniki
E200-E299 – konserwanty
E300-E399 – przeciwutleniacze
E400-E499 – emulgatory, stabilizatory, środki zagęszczające
E500-E599 – dodatki o zróżnicowanym przeznaczeniu
E600-E699 – wzmacniacze smaku
E700-E799 – antybiotyki
E900-E1299 – dodatki do żywności o różnym zastosowaniu
E1300-E1400 – modyfikowane skrobie
CIEKAWOSTKA:
CO TO JEST EMULGATOR?
Dzięki niemu niemieszalne substancje, stają się jednolitą trwałą mieszaniną, tj. np. olej z wodą, po dodaniu lecytyny (E 322 ona najczęściej dodawanym emulgatorem do żywności). Inne: guma guar, agar czy mączka chleba świętojańskiego. W dużych dawkach mają działanie przeczyszczające. Mają duże zastosowanie w produktach: czekolada, lody, pieczywo, margaryna, cukierki, sosy, gumy do żucia.
PRODUKTY DO KTÓRYCH NIE WOLNO UŻYWAĆ DODATKÓW:
Miód pszczeli
Cukier
Mleko
Śmietana
Masło
Oleje roślinne i zwierzęce
Suche makarony
- Termin przydatności do spożycia:
Co oznaczają wyrażenia:
- „należy spożyć do: …”
– podany: dzień, miesiąc, rok
-produkty nietrwałe mikrobiologicznie, łatwo psujące się
– po upływie terminu produkt nie nadaje się do spożycia
– przykładowe produkty: Jogurt, mięso mleko
- „najlepiej spożyć przed…”
– podany: dzień, miesiąc, rok
– produkty o trwałości nie przekraczającej 3 miesięcy
– przykładowe produkty: mąka, makaron
- „najlepiej spożyć przed końcem …”
– podany: miesiąc, rok lub tylko rok
– produkty o trwałości od 3 do 18 miesięcy lub Produkty o trwałości przekraczającej 18 miesięcy
– przykładowe produkty: miód, przyprawy
Kolejne ważne informacje, na temat czytanie etykiet w części II artykułu.